منوی دسترسی
چگونه می توانیم عزت نفس را در کودکان دوزبانه خود افزایش دهیم؟

راه های افزایش عزت نفس در کودکان دوزبانه

راه های افزایش عزت نفس در کودکان دوزبانه

با توجه به بررسی مقوله عزت نفس و اهمیت آن در رشد و شکوفایی کودکان و کودکان دوزبانه در این مقاله در مورد نکاتی که به افزایش عزت نفس در کودکان کمک می کند می پردازیم. شما به عنوان یک والد آگاه باید در این زمینه اطلاعات خود را بالا ببرید تا بتوانید کودک خود را در مسیر موفقیت همراهی کنید.

راه های افزایش عزت نفس در کودکان دوزبانه

همچنان که کودک دوزبانه یا سایر کودکان از خود درکی پیدا می کنند و هویت خود رامی یابند،برای خصوصیات خود ارزش منفی یا مثبت قایل می شوند. مجموعا این ارزیابی هایی که کودک دوزبانه از خود می کند، عزت نفس او را تشکیل می دهد. عزت نفس همان مفهوم «خود» نیست، مفهوم «خود» مجموعه ای است از عقاید فرد در باره خود که بیشتر بر مبنای توصیف است تا قضاوت.

اینکه کسی موی سیاه و صدای نرمی دارد، بخشی از مفهوم «خود» است ولی این خصوصیات نه بد هستند و نه خوب.

از طرف دیگر، عزت نفس به ارزیابی های شخص از خصوصیاتش اطلاق می شود. مثالی ممکن است این تمایز را روشن کند. یک پسر هشت ساله ممکن است از خودش این تصور را داشته باشد که زیاد دعوا می کند. اگر برای این توانایی در دعوا راه انداختن ارزش قایل باشد و به خودش حق بدهد، این خصوصیت به عزت نفس او می افزاید. ولی اگر از اینکه مدام دعوا راه می اندازد ناخشنود باشد، این خصوصیت احتمالاً عزت نفس او را کاهش می دهد.

یکی از دلایل توجه زیادی که به عزت نفس می شود، این تصور است که ممکن است ضعف بعضی از کودکان دوزبانه در مدرسه ناشی از کمی عزت نفس آنان باشد. چندین برنامه تربیتی برای بالا بردن عزت نفس کودک به این امید طرح ریزی شده است که بتواند عملکرد او را در مدرسه نیز پیش ببرد.

راه های افزایش عزت نفس در کودکان دوزبانه

عزت نفس، اطمینان به خود و ارزش قایل شدن برای خود را به همراه می آورد. مردم منطبق با خود انگاره خود و توقعات خودشان و دیگران رفتار می کنند. تصور شخص از خودش، تعیین کننده سرنوشت او خواهد بود. انتقاد کردن از کودک دوزبانه نه فقط از انگیزه حرکت می کاهد، بلکه تأثیری منفی بر عزت نفس دارد که بر سطح توقع از خود تأثیر می گذارد. انتقاد مثبت، توجه و حمایت از کودک در ایجاد خودانگاره، دستیابی به یک حس مطلوب انتظار از خود و انگیخته باقی ماندن کمک می کند. هنگام تمجید از فرزندتان با استفاده از تعاریف متنوع می توانید بر او تأثیر گذاشته و اعتبار بیشتری به او ببخشید. نه فقط این تعاریف، خودانگاره فرزندتان را بهتر می کند، بلکه با استفاده بیشتر از آنها به نحو مثبت تری شاهد رشد کیفیات و عملکردهای خوب در او خواهید بود. 

کمک به رشد یک خودانگاره مثبت به دور از محدودیت های تصور قالبی، گام مهمی در جهت صحیح می باشد. کودک دوزبانه ای با خودانگاره خوب، انضباط شخصی بیشتری دارد و برای یادگیری و ارتقای سطح مهارت هایش بهتر انگیخته شده است. برای ارتقای خودانگاره فرزندتان، اعتقاد داشته باشید که او مهم ترین کودک دنیاست سپس او را وادار به قبول این مطلب نمایید.

عزت نفس بر موفقیت های مدرسه ای کودک دوزبانه شما نیز مؤثر است. بچه هایی که احساس خوبی درباره توانایی های خود دارند، به احتمال قوی در مدرسه بهتر از بچه هایی عمل می کنند که اغلب فکر می کنند نمی توانند کارها را به درستی انجام دهند. موفقیت های مدرسه نیز متقابلاً در عزت نفس بچه ها اثر می گذارند. چگونگی موفقیت های مدرسه ای دانش آموزان بر احساس آنها در مورد خود مؤثر خواهد بود. بچه هایی که عملکرد آنها در سطح پایینی است، این سطح عملکرد را به سایر فعالیت های خو نیز تعمیم می دهند.

عزت نفس در نحوه ارتباط بچه ها با دیگران مؤثر است. بچه هایی که در مورد خود احساس خوبی دارند، تمایل دارند که رابطه ای مثبت با دیگر افراد داشته باشند. عزت نفس در خلاقیت مؤثر است. کودکان دوزبانه با عزت نفس پایین کمتر از بچه هایی که دارای عزت نفس مناسب هستند برای انجام کارهای خلّاقانه ریسک می کنند. والدین در عزت نفس کودکان خود مؤثرند. تحقیقات نشان می دهد که بچه های دارای عزت نفس بالا به داشتن والدین گرایش دارند که به بچه های خود محبت می کنند و احساس مقبولیت به آنان می دهند، در حالی که بچه های با عزت نفس پایین به داشتن والدین نقّاد و دقیق تمایل دارند.

بچه های دارای عزت نفس پایین نسبت به بچه هایی که عزت نفس بالایی دارند، گرایش خیلی بیشتری به کشمکش و ستیز با والدین نشان می دهند.

موارد زیر کارهایی است که والدین می توانند با انجام آنها به افزایش عزت نفس مناسب کودکان دوزبانه خود کمک نمایند.

راه های افزایش عزت نفس در کودکان دوزبانه :

ـ فرزندان خود را تحسین و تشویق کنید.

ـ محبت و عشق زیادی نسبت به فرزندان خود نشان دهید.

ـ با بچه های خود با احترام رفتار کنید.

ـ به رفتارها و نگرش های خود اهمیت دهید.

ـ به بچه ها مسئولیت بدهید.

ـ بچه ها را آزاد بگذارید تا بعضی مواقع خطر کنند.

ـ به توانایی ها و علایق فرزندان خود اهمیت دهید.

ـ به سخنان فرزندان خود گوش کرده، به آنها پاسخ دهید.

ـ به قول هایی که به فرزندان خود داده اید، عمل کنید.

نظرات

Captcha
بازگشت به بالا